සමාජයට වාජීකරණය?
ලක්බිම පත්තරේ ක්රීඩා පිටුවට ඉහළින් පළවෙලා තිබුණු දැන්වීමක් දැකලා මම අන්දුන් කුන්දුන් වුණා. සෝවාන් මාර්ගඵල ලාභියෙක් දැන්වීමක් පළ කරලා! ඔව්, ඔබ ඒ කියවපු වැකිය හරි! “සෝවාන් ඵලයට පිවිසි” වෛද්‍යාචාර්ය ගොඩකන්ද මහතාගෙන් ධර්ම දානයක් හැටියට නම් කොට තිබුණු මේ දැන්වීම වර්තමාන සමාජ-සංස්කෘතික ජීවිතයේ අර්බුදය පිළිබඳ මනා පිළිබිඹුවක්. අද බොහෝ විට සිංහල පත්තර විතරක් නෙවෙයි ඉංග්රීසි පත්තර පවා සැලකිය යුතු මට්ටමකින් මේ වර්ගයේ වෙළඳ දැන්වීම්වලින් ආදායම් උපදවාගන්නවා. සමහර පත්තරවල පිටු පිරෙන්න එක්කෝ වශී ගුරුකම්, එහෙමත් නැතිනම් දේව උපකාරයෙන් විභාග සමත් කරදීමට, රෝග සුව කිරීමට භාරගන්නා කොන්තරාත්, එසේත් නැති නම් පුරුෂ ශක්තිය වර්ධනය කිරීමට ගොඩ බෙහෙත්. මීට අමතරව නීත්‍යනුකූල නොවන දහසකුත් එකක් “වෛද්‍යාචාර්යවරුන්ගේ” දැන්වීම්. ඇයි ඒ විතරක් ද? හදි-හූනියම්වලින් සහනය පිණිස සෙත් ශාන්ති? දැන් ඔන්න මේ ප්රවණතාව තවත් කුළුගැන්වීමකට ඇවිත් බවයි මේ දැන්වීම්වලින් මට තේරුම් ගියේ. මේ දක්වා සෝවාන් ඵල වගේ දේවල්වලට මේක ගමන් කරලා තිබුණේ නෑ. නමුත් දැන් ඒකත් හරි. තව අවුරුදු කීපයක් යද්දී “බුද්ධත්වයට පත් අසවල් මහතාගේ ධර්ම පණිවිඩ” ලෙස හැඳින්වූ වෙළඳ දැන්වීම් පළ වෙතොත් මම නම් පුදුම වෙන්නෙ නෑ.
දැන් හාස්‍ය රසය විඳීම පැත්තක තියලා මේ ප්රපංචය තරමක් ගැඹුරින් විභාග කර බැලුවොත් මේක ලෝක ව්‍යාප්ත ප්රවණතාවක් බව ඔබට පෙනේවි. මේවා හුදෙක් මානසික රෝගීන්ගේ වැඩ හැටියට නම් කරලා ලඝු ලෙස අවසන් කරන්න පුළුවන් දේ නෙමෙයි. මොකද මේ වගේ වැඩවලට සැලකිය යුතු අනුගාමිකත්වයක් තියෙනවා. ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය, යුරෝපය වැනි නූතනවාදී ලෞකිකත්වය සංස්ථාපිත ව සියවස් ගණන් ගත වූ සමාජ තුළත් මෙබඳු “ආගමික” - විද්‍යා විරෝධී - ඇතැම් විට මධ්‍යකාලීන ආගමික අවතාරවල පුනරාගමනයක් සේ පවා දැකිය හැකි - ප්රවණතා බලවත් ව නැගී සිටිනු දැකිය හැකියි. මේවායේ සමාජීය මූලය කුමක් ද? අද අප ජීවත් වන සමාජ වටාපිටාව විසින් මේ වර්ගයේ ආගමික පුනරුත්ථානයන්ට සහ ගොඩ වෙදකම්වලට සුවදායී වාතාවරණයක් උදා කොට ඇත්තේ මන්ද? ඇමෙරිකානු ජනාධිපති ජෝර්ජ් ඩබ්ලියු. බුෂ්ගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරය පසුපස පවා විද්‍යා විරෝධී වූත් ආගමික මූලධර්මවාදී වූත් ප්රවණතා පෙළගැසී සිටියා. විද්‍යා අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් වෙන් කෙරෙන, පර්යේෂණ උදෙසා යොමු කෙරෙන ප්රතිපාදන විශාල වසයෙන් කප්පාදු කිරීම විසින් පසුගිය වසර කිහිපය සංලක්ෂිත වුණා. ආගම සේ ම විද්‍යාව ද වරණයක් හැටියට (කැමැත්ත මත තෝරා ගත හැකි දෙයක් ලෙස) අධ්‍යාපනයට ඇතුළත් කළ යුතු ය යි යෝජනා කෙරී ඇති අවධියක් මේක. ඒ අතරවාරයේ නානා ප්රකාර කායික හා ආධ්‍යාත්මික ගොඩ වෙදුන් කරලියට ඇවිත්. ශ්රී ලංකාවේත් වෛද්‍ය ප්රතිකාර ගැනීම වෙනුවට “දේව” විකල්පයක් වෙත යොමු වීම නිසා මරුමුවට පත් වීමේ සිද්ධීන් කීපයක් ම වාර්තා වුණා. ලෝක පරිමාණ යුද්ධවලින් දැදුරු වී ගිය, දුගී භාවය ඉහවහා ගිය, සරුසාර ජීවිතයක් පිළිබඳ අපේක්ෂා සුන්නද්දූලි ව ගිය, හති වුටුණු සමයක ප්රශ්නවලට විසඳුම් සොයාගෙන ඓහලෞකික බලවේග දිහාවට හැරෙන්න තියෙන ඉඩකඩ වැඩියි. මිනිසුන් තුළ රාජ්‍යය කෙරෙහි, පවත්නා දේශපාලනය කෙරෙහි, සමාජ සංස්ථාවන් කෙරෙහි විශ්වාසය සම්පූර්ණයෙන් ම භංග වූ කල්හි මෙවැනි “අතුරු මාවත්” පෑදෙනවා. දෙවිවරු උපදිනවා. දැන් සෝවාන් ඵල ලාභියෙකුත් ඉන්නවා. බුදුවරුත් “පහළ වේවි”. නිසැක ව ම කලින් කී සමාජ ප්රශ්නවලට වග කිව යුතු පාලකයින්ගේ සාදර අනුග්රහය මේ “විකල්ප” විසඳුම්කාරයින්ට ලැබෙනවා. “පවත්නා ලෝක පර්යාය අප්රියයි, අමනාපයි, ජුගුප්සාජනයි. ඒත් ඒ ගැන කිසිම දෙයක් කරන්න පුළුවන් කමක් නෑ උඹලා තමන් ඇතුළෙ ම විමුක්තියක් හොයාපල්ලා”. ඒක තමයි පාලක පන්තිය පැත්තෙන් දෙන ලණුව.
අදටත් මේ වගේ විකාරකාරයින්ට රූපවාහිනී නාලිකාවලත් වැදගත් ගුවන් කාල වෙන් වෙලා. මේ මෑත දී ක්රිකට් තරගාවලියක සජීව විකාශය ගෙන ආ කණ්ඩායමකට ජ්‍යෝතීර්වේදියෙක් ද අයත් වුණා! ඔහු කළේ ඒ ඒ ක්රීඩකයාගේ හඳහන පරීක්ෂා කිරීම මගින් අදාළ තරගය පිළිබඳ අනාවැකි කීමයි. තරගයෙන් පසුව ජය පරාජය ආදිය ගැනත් ඒ ආකාරයේ ”ජ්‍යෝතීර් විද්‍යාත්මක” හේතු පැහැදිලි කිරීමක් ද කෙරුණා. ඒ වගේ ම තමයි දවසේ ජ්‍යෝතිෂ පලාපල ගෙන ඒම බොහෝ රූපවාහිනී නාලිකාවල චාරිත්රයක් වී ඇති බව මගේ මිතුරකු මගින් මට අහන්න ලැබුණා.
මේක හුදෙක් පාරතොටේ කුස්සියෙ විතරක් තියෙන තත්වයකුත් නෙමෙයි. මෙහි වඩා විදග්ධ ශාස්ත්රාලීය ප්රකාශකයින් විශ්ව විද්‍යාල වැනි දෘෂ්ටිවාදාත්මක ආයතන තුළ සොයාගත හැකියි. කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ භෞතික විද්‍යා ගුරුවරු කීප දෙනෙක් ම ශීල ව්‍යාපාර පැවැත්වීමේත් අධිභෞතික කාරණා ගැන පදනම් විරහිත මතිමතාන්තර ප්රචලිත කිරීමේත් පෙරමුණ ගනු පසුගිය වකවානුවේ දක්නට ලැබුණා. ඔවුන් පුනරුත්පත්තිය, අධි භෞතික හාස්කම් ආදිය සනාථ කිරීම පිණිස “පර්යේෂණ” පැවැත්වීමටත් යොමු වුණා. ඒත් ඒ කිසිවක් ශාස්ත්රීය පදනමක් සහිත ව වලංගු ස්ථානවල සනාථ කෙරුණේ නම් නෑ, රූපවාහිනී සංදර්ශන පවත්වා ප්රේක්ෂකයා මන්මත් කිරීම හැර. ජනප්රිය රූපවාහිනී වැඩසටහනක් යනු ශාස්ත්රීය කටයුත්තක් ඔප්පු කළ හැකි තැනක් නෙවෙයි. ඒ වගේ ම තමයි පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලය ගත්තත්. හැම මුල්ලක ම ශීල ව්‍යාපාර. භාවනා වැඩසටහන්. ඒවට තමයි මුල් තැන. සමහර අධ්‍යයනාංශවල කටයුතුවලටත් නැකැත් බැලීම අත්‍යවශ්‍ය වෙලා!
මේ මිථ්‍යාවන්ගෙන් විමුක්ත වීම අත්‍යවශ්‍ය කාරණයක්. මිනිසාගේ දෛනික ජීවිතයේ ප්රශ්නවල සැබෑ හේතු දැක ගන්නත් ඒවාට මුහුණ දෙන්නත් එහෙම නැතුව නම් බැහැ.
දැන් හාස්‍ය රසය විඳීම පැත්තක තියලා මේ ප්රපංචය තරමක් ගැඹුරින් විභාග කර බැලුවොත් මේක ලෝක ව්‍යාප්ත ප්රවණතාවක් බව ඔබට පෙනේවි. මේවා හුදෙක් මානසික රෝගීන්ගේ වැඩ හැටියට නම් කරලා ලඝු ලෙස අවසන් කරන්න පුළුවන් දේ නෙමෙයි. මොකද මේ වගේ වැඩවලට සැලකිය යුතු අනුගාමිකත්වයක් තියෙනවා. ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදය, යුරෝපය වැනි නූතනවාදී ලෞකිකත්වය සංස්ථාපිත ව සියවස් ගණන් ගත වූ සමාජ තුළත් මෙබඳු “ආගමික” - විද්‍යා විරෝධී - ඇතැම් විට මධ්‍යකාලීන ආගමික අවතාරවල පුනරාගමනයක් සේ පවා දැකිය හැකි - ප්රවණතා බලවත් ව නැගී සිටිනු දැකිය හැකියි. මේවායේ සමාජීය මූලය කුමක් ද? අද අප ජීවත් වන සමාජ වටාපිටාව විසින් මේ වර්ගයේ ආගමික පුනරුත්ථානයන්ට සහ ගොඩ වෙදකම්වලට සුවදායී වාතාවරණයක් උදා කොට ඇත්තේ මන්ද? ඇමෙරිකානු ජනාධිපති ජෝර්ජ් ඩබ්ලියු. බුෂ්ගේ මැතිවරණ ව්‍යාපාරය පසුපස පවා විද්‍යා විරෝධී වූත් ආගමික මූලධර්මවාදී වූත් ප්රවණතා පෙළගැසී සිටියා. විද්‍යා අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් වෙන් කෙරෙන, පර්යේෂණ උදෙසා යොමු කෙරෙන ප්රතිපාදන විශාල වසයෙන් කප්පාදු කිරීම විසින් පසුගිය වසර කිහිපය සංලක්ෂිත වුණා. ආගම සේ ම විද්‍යාව ද වරණයක් හැටියට (කැමැත්ත මත තෝරා ගත හැකි දෙයක් ලෙස) අධ්‍යාපනයට ඇතුළත් කළ යුතු ය යි යෝජනා කෙරී ඇති අවධියක් මේක. ඒ අතරවාරයේ නානා ප්රකාර කායික හා ආධ්‍යාත්මික ගොඩ වෙදුන් කරලියට ඇවිත්. ශ්රී ලංකාවේත් වෛද්‍ය ප්රතිකාර ගැනීම වෙනුවට “දේව” විකල්පයක් වෙත යොමු වීම නිසා මරුමුවට පත් වීමේ සිද්ධීන් කීපයක් ම වාර්තා වුණා. ලෝක පරිමාණ යුද්ධවලින් දැදුරු වී ගිය, දුගී භාවය ඉහවහා ගිය, සරුසාර ජීවිතයක් පිළිබඳ අපේක්ෂා සුන්නද්දූලි ව ගිය, හති වුටුණු සමයක ප්රශ්නවලට විසඳුම් සොයාගෙන ඓහලෞකික බලවේග දිහාවට හැරෙන්න තියෙන ඉඩකඩ වැඩියි. මිනිසුන් තුළ රාජ්‍යය කෙරෙහි, පවත්නා දේශපාලනය කෙරෙහි, සමාජ සංස්ථාවන් කෙරෙහි විශ්වාසය සම්පූර්ණයෙන් ම භංග වූ කල්හි මෙවැනි “අතුරු මාවත්” පෑදෙනවා. දෙවිවරු උපදිනවා. දැන් සෝවාන් ඵල ලාභියෙකුත් ඉන්නවා. බුදුවරුත් “පහළ වේවි”. නිසැක ව ම කලින් කී සමාජ ප්රශ්නවලට වග කිව යුතු පාලකයින්ගේ සාදර අනුග්රහය මේ “විකල්ප” විසඳුම්කාරයින්ට ලැබෙනවා. “පවත්නා ලෝක පර්යාය අප්රියයි, අමනාපයි, ජුගුප්සාජනයි. ඒත් ඒ ගැන කිසිම දෙයක් කරන්න පුළුවන් කමක් නෑ උඹලා තමන් ඇතුළෙ ම විමුක්තියක් හොයාපල්ලා”. ඒක තමයි පාලක පන්තිය පැත්තෙන් දෙන ලණුව.
මේක හුදෙක් පාරතොටේ කුස්සියෙ විතරක් තියෙන තත්වයකුත් නෙමෙයි. මෙහි වඩා විදග්ධ ශාස්ත්රාලීය ප්රකාශකයින් විශ්ව විද්‍යාල වැනි දෘෂ්ටිවාදාත්මක ආයතන තුළ සොයාගත හැකියි. කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ භෞතික විද්‍යා ගුරුවරු කීප දෙනෙක් ම ශීල ව්‍යාපාර පැවැත්වීමේත් අධිභෞතික කාරණා ගැන පදනම් විරහිත මතිමතාන්තර ප්රචලිත කිරීමේත් පෙරමුණ ගනු පසුගිය වකවානුවේ දක්නට ලැබුණා. ඔවුන් පුනරුත්පත්තිය, අධි භෞතික හාස්කම් ආදිය සනාථ කිරීම පිණිස “පර්යේෂණ” පැවැත්වීමටත් යොමු වුණා. ඒත් ඒ කිසිවක් ශාස්ත්රීය පදනමක් සහිත ව වලංගු ස්ථානවල සනාථ කෙරුණේ නම් නෑ, රූපවාහිනී සංදර්ශන පවත්වා ප්රේක්ෂකයා මන්මත් කිරීම හැර. ජනප්රිය රූපවාහිනී වැඩසටහනක් යනු ශාස්ත්රීය කටයුත්තක් ඔප්පු කළ හැකි තැනක් නෙවෙයි. ඒ වගේ ම තමයි පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලය ගත්තත්. හැම මුල්ලක ම ශීල ව්‍යාපාර. භාවනා වැඩසටහන්. ඒවට තමයි මුල් තැන. සමහර අධ්‍යයනාංශවල කටයුතුවලටත් නැකැත් බැලීම අත්‍යවශ්‍ය වෙලා!
මේ මිථ්‍යාවන්ගෙන් විමුක්ත වීම අත්‍යවශ්‍ය කාරණයක්. මිනිසාගේ දෛනික ජීවිතයේ ප්රශ්නවල සැබෑ හේතු දැක ගන්නත් ඒවාට මුහුණ දෙන්නත් එහෙම නැතුව නම් බැහැ.