“මේ වගේ වෙලාවක ලැජ්ජා නැතුව මිලියන ගානක් දෙනා අබියස ක්‍රීඩා පිටියට පිවිසෙන්නත් මොන තරං ධෛර්යයක් තියෙන්න ඕනැද?” ලෝක කුසලාන ක්‍රිකට් තරගාවලිය අතරතුර මම එහෙම ලිව්වේ අපේ මාතර මන්ත්‍රී සනත් ජයසූරිය මැතිඳුන්ගේ ක්‍රීඩා කෞශල්‍යය අගය කරමින්. එවර එතුමා කන්ඩායමේ තැනක් ලබාගත් අන්දමත් එම ලිපියේ සඳහන් තරගයට ක්‍රීඩා කල අන්දමත් ක්‍රිකට් ලෝලීන්ට රහසක් නෙමෙයි. ඒත් අද ලිපිය එතුමන්ගේ ක්‍රීඩාව ගැන නෙමෙයි, ක්‍රීඩා විස්තර විචාරය ගැන යි; විශේශයෙන් ම අදින් අවසන් වන පාකිස්තාන-ශ්‍රී ලංකා ටෙස්ට් ක්‍රිකට් තරගාවලියේ දී ඇහුනු විස්තර කථනය ගැන යි.
———
ඉහත ඡේදයට පසු අද මා ලියූ බ්ලොග් ලිපිය මෙහි පල නොකරන්න තීරනය කලේ එය නැවත කියවා බලන විට මට ම හටගත් අප්‍රසන්නතාව නිසයි. තවත් කෙනෙකුගේ භාශා හැකියාව හෝ ව්‍යවහාරයේ වැරදි අඩුපාඩු හාස්‍යයට ලක් කිරීම - විශේශයෙන් ඉංගිරිසි වැනි භාශාවකට තියෙන සමාජ දේශපාලන බලයත් එක්ක - ඒ තරම් මානුශික කටයුත්තක් නෙමේ කියලයි මට හිතෙන්නේ. මගේ ලිපිය ලියැවුනේ ඉතා ම කඨෝර උපහාසාත්මක ස්වරයකින්. ඒ ස්වරයත් අපහාසයත් අතර වෙනස බොහෝ ම තුනී නිසා කියවන්නන් අතර පලදායී සාකච්ඡාවක්, විතර්කයක් ගොඩනඟන්න බැරි බව මට හැඟුනා. අන්තිම නිශේධාත්මක යි. ඒ නිසා ලිපිය පල කරන්නේ නැහැ. පහත දැක්වෙන්නේ අලුතින් හිතා ලියූ වෙනත් ඡේද කීපයක්:
සනත් ජයසූරිය මහතා සැබෑවට ම දීර්ඝ කාලීන ව ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් විස්තර විචාරකයකු හැටියට කටයුතු කරන්න අදහස් කරනවා නම් මට හිතෙන්නෙ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයකු හැටියට ඔහුට තිබුනු පුහුනුව හා දැනුම ගැන හිතමින් ඒක කරන්න පුලුවන් බවයි. මොන තරම් “අසාමාන්‍ය” හා “අසාම්ප්‍රදායික” සේ සැලකුනු පිතිකරන රටාවක් තිබුනත් ජයසූරිය මහතාත් ලොව අනෙක් සියලු සාර්ථක පිතිකරුවන් සේ ම මූලික ක්‍රිකට් ව්‍යාකරනයක් අනුගමනය කලා. පිත්ත අල්ලාගැනීම, මූලික වසයෙන් පැත්තකට හැරී නියැලෙන ක්‍රීඩාවක් හැටියට පිතිහරඹයට අයත් තාක්ශනය, පා මෙහෙයුම, කල් මැනීම ආදිය ඒ වියරනයට අයිතියි. ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා කරන, නරඹන සංස්කෘතියක වැඩෙන දරුවකුට අන්‍යයන් ක්‍රීඩා කරනු නැරඹීමෙන් හා පසු ව ක්‍රීඩාවේ යෙදෙන අතර පුහුනුකරුවන්ගේ මාර්ගයෙන් මේ දැනුම ලැබෙනවා. ජාතික කන්ඩායමක සාමාජිකත්වය ලැබෙන්නේ මේ මාර්ගයෙහි නිවැරදි ව යන කෙනෙකුට විතරයි. කිසියම් අවස්ථාවක පිතිකරනයේ අඩාල වීමක්, අසාර්ථක කාලපරිච්ඡේදයක් උදා වුව හොත් අනිත් හැමෝම වගේ ජයසූරිය මහතාත් කරන්න ඇත්තේ බොහෝ ම පරීක්ශාවෙන් තමුන්ගේ තාක්ශනික අඩුපාඩු හදාගැනීමත් නිතර වරදින තැන් ගැන වඩාත් කල්පනාකාරී වීමත් තමයි. මෙවැනි ඇතැම් අංශ පිරිපහසු කොට නිවැරදි කරගන්න පුහුනුකරුවන්ගේ උපදෙස්, නිරීක්ශන හා මගපෙන්වීම ද ලබාගැනීම වැදගත්. ක්‍රීඩාවේ දී ජයසූරිය මහතාගේ දීර්ඝ කාලීන සාර්ථකත්වයට හේතු වුනේ මේ විද්‍යාත්මක ප්‍රවිශ්ටය ඔහුගේ අසමසම ප්‍රතිභාව සමග එක් වූ නිසා බව නිගමනය කිරීම අසාධාරන නැහැ.
පිත්ත නිවැරදි ව අල්ලාගැනීම හා පැත්තට හැරී ක්‍රීඩා කිරීම පිලිබඳ තාක්ශනය පිතිකරනයේ පදනම වන සේ ම ක්‍රිකට් විස්තර විචාරයේ පදනම භාශාව බව කීම වරදක් නෙමෙයි. ක්‍රිකට් පිටියේ සිදු වන දෑ පිලිබඳ විස්තරයක් සහ විචාරාත්මක මැදිහත් වීමක් කරන්න විචාරකයාට වාහනය වෙන්නේ භාශාව. පිටියේ සිදු වන යමක් වචනයට නඟා අසන්නාට ද වැටහෙන වියරනයකින් සන්නිවේදනය කල නොහැකි විස්තර විචාරකයා සමාන කල හැක්කේ පිත්තේ මහත පැත්තෙන් අල්ලාගෙන මිට බිම අනිමින් යෝකර් පන්දුවකින් ආරක්ශා වෙන්න හදන පිතිකරුවෙකුටයි. නමුත් පිතිකරන තාක්ශනය සේ ම භාශාවක වියරනය හා ශෛලිය ද උගත හැකි යි. පලමු ව පිත්ත අල්ලාගත යුත්තේ කුමන පැත්තෙන් ද යන්නත් පිත්ත රැගෙන පන්දුව එන විට රැඳී සිටිය යුතු ඉරියවුව කුමක් ද යන්නත් උගත් විට එතරම් හාස්‍යජනක තත්වයකට පත් නො වී පන්දුවකට පහරක් එල්ල කරන්න හැකියාව ලැබෙනවා. ඉන් පසු විවිධ පන්දුවලට ඒවායේ එකෙලිය හා දිගුම අනුව (line and length) විවිධ වූ පහරවල් එල්ල කල හැකි බව ඉගෙන ගන්න පුලුවන්.
උක්ත ආඛ්‍යාත පද සම්බන්ධය පිලිබඳ මූලික රීති උගත්/හඳුනාගත් පුද්ගලයකුට භාශාවකින් වැඩ ගන්නත් එවැනි ඊලඟ පියවරක් තියෙනවා. වාක් කෝශය, එහෙමත් නැත්නම් තමුන් දන්නා, භාවිතයට ගන්නා වචන ප්‍රමානය ඉහල දමාගැනීම. මේකෙන් ඒ ඒ අවස්ථාවට ගැලපෙන අන්දමට විවිධ ස්වරූපයේ කියුම් නිපදවාගැනීමේ හැකියාව ලැබෙනවා. ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයා ඒ වැඩේ කරන්නේ අනිත් අය ක්‍රීඩා කරනු නැරඹීමෙන් හා ගුරුවරයකුගේ/පුහුනුකරුවකුගේ මගපෙන්වීම ලැබීමෙන්. බස උගන්නා තැනැත්තාටත් ඒක ම කරන්න පුලුවන්. ක්‍රිකට් විස්තර විචාරය සම්බන්ධයෙන් නම් වෙනත් විචාරකයින් කතා කරන අන්දම ශ්‍රවනය කිරීම වැදගත් බව මගේ අනුමානය යි. එමගින් ක්‍රිකට් විචාරයට අයිති පද මාලාව සහ බහුල ව භාවිත වෙන යෙදුම් ආදිය දැනගන්න ලැබෙනවා. වැඩිවැඩියෙන් බස භාවිතය හා කතාවට සවන් දීම මගින් අවස්ථාවට උචිත පරිදි පහසුවෙන් වාක්‍ය ගොඩනඟාගන්න හැකියාවක් ලැබෙනවා.
සනත් ජයසූරිය මහතා දැනට ජාත්‍යන්තර විචාරක කුටියේ සිට කරන විචාර සසඳන්න පුලුවන් වෙන්නෙ පිත්ත අල්ලන පැත්ත හරි හැටි නොදන්නා පුද්ගලයෙක් ජාතික ක්‍රිකට් කන්ඩායමේ ආරම්භක පිතිකරු බවට පත් වූ විට සිදු විය හැකි දෙයට යි. මේ ගැන ඇති තරම් නිදසුන් sanath jayasuriya commentary වැනි ගූගල් සෙවුමකින් දැන් සොයාගත හැකි යි. පිත්ත අල්ලන්නත් විවිධ පහරවල් ගහන්නත් පුහුනුව ලැබීමේ හොඳ ම ක්‍රමය ක්‍රීඩාවේ යෙදීම බව ඇත්ත වුනත් ජාතික ටෙස්ට් කන්ඩායමේ ආරම්භක පිතිකරුවකු බවට පත් වූ පසු එය ඉගෙන ගැනීම හොඳම ක්‍රමය නොවන බවට විවාදයක් නෑ. එවැන්නකට ඉඩක් ලැබේ ය කියා හිතන්නත් අමාරුයි. ඒවා ඊට පහල වෙනත් තැන්වලින් පුහුනු වී පැමිනිය යුතු යි.
භාශාවේ පැටලිලි සහගත තැන් ඉගෙනගන්න ගුරුවරයකුගේ සහාය ගැනීමේ වරදක් නැහැ. ජයසූරිය මහතා වැනි බලවත් පුද්ගලයකුට ලොව සිටින හොඳම ගුරුවරයකු සොයාගැනීමට අවශ්‍ය සබඳතාත් මුදලුත් තියෙනවා. ඒ වගේ ම ඉවසිලිවන්ත ව අනිත් අය කතා කරනු, විස්තර විචාරයේ යෙදෙනු ශ්‍රවනය කිරීමෙන් අන් සියල්ලට ම වඩා හොඳ ප්‍රතිඵල ගන්න පුලුවන්. ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ යෙදෙන විට වගේ ම මෙහි දීත් පලමු ව කුඩා තැනකින් පටන්ගැනීම නරකක් නෙමෙයි. මුලින් තරමක් කෙටි වේලාවක් කතා කල හැකි T20 තරග හෝ එක්දින තරග එහෙමත් නැත්නම් ශ්‍රී ලංකා ගුවන් විදුලියේ දේශීය විස්තර විචාරවලට සම්බන්ධ වී අත්දැකීම් ලබාගැනීම වඩාත් නුවනට හුරුයි නේද? අනිත් අතට ඉතින් සනත් ජයසූරිය වැනි ප්‍රවීනයෙකුට ක්‍රීඩාව සමග සම්බන්ධ ව ඉන්නත්, මුදල් උපයන්නත් ජාත්‍යන්තර විස්තර විචාරකයෙක් ම වෙන්න අවශ්‍ය නැහැ කියලත් මට හිතෙනවා.
ටෙස්ට් ක්‍රිකට් තරග නරඹන ජනකාය යනු ලොව වටා සිටින ඉතා ම ප්‍රවීන ක්‍රීඩා ලෝලීන්, විශේශඥයින් හා ක්‍රීඩකයින්ගෙන් සමන්විත විශේශ ප්‍රේක්ශක කොට්ඨාසයක් බව මගේ හැඟීම යි. ටෙස්ට් ක්‍රිකට් තරගයක් නැරඹීම යනු ආහ්ලාදජනක, විවික්ත-විවේකී හා කාව්‍යමය පවා වූ අත්දැකීමක් බව කීවොත් ඉන් අදහස් වෙන්නේ මොකක්ද කියලා ටෙස්ට් ක්‍රිකට් ලෝලීන් දන්නවා. පසුබිමින් ඇහෙන විස්තර කථනය ඒ අත්දැකීම පෝශනය ද විචිත්‍ර ද කිරීමට දායක විය යුතු යි. ක්‍රිකට් විස්තර විචාරය එම ප්‍රේක්ශක සමූහයාගේ වින්දන ශක්තියට කරන අපහාසයක් නොවිය යුතු බව ද මට හිතෙනවා.
———
ඉහත ඡේදයට පසු අද මා ලියූ බ්ලොග් ලිපිය මෙහි පල නොකරන්න තීරනය කලේ එය නැවත කියවා බලන විට මට ම හටගත් අප්‍රසන්නතාව නිසයි. තවත් කෙනෙකුගේ භාශා හැකියාව හෝ ව්‍යවහාරයේ වැරදි අඩුපාඩු හාස්‍යයට ලක් කිරීම - විශේශයෙන් ඉංගිරිසි වැනි භාශාවකට තියෙන සමාජ දේශපාලන බලයත් එක්ක - ඒ තරම් මානුශික කටයුත්තක් නෙමේ කියලයි මට හිතෙන්නේ. මගේ ලිපිය ලියැවුනේ ඉතා ම කඨෝර උපහාසාත්මක ස්වරයකින්. ඒ ස්වරයත් අපහාසයත් අතර වෙනස බොහෝ ම තුනී නිසා කියවන්නන් අතර පලදායී සාකච්ඡාවක්, විතර්කයක් ගොඩනඟන්න බැරි බව මට හැඟුනා. අන්තිම නිශේධාත්මක යි. ඒ නිසා ලිපිය පල කරන්නේ නැහැ. පහත දැක්වෙන්නේ අලුතින් හිතා ලියූ වෙනත් ඡේද කීපයක්:
සනත් ජයසූරිය මහතා සැබෑවට ම දීර්ඝ කාලීන ව ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් විස්තර විචාරකයකු හැටියට කටයුතු කරන්න අදහස් කරනවා නම් මට හිතෙන්නෙ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයකු හැටියට ඔහුට තිබුනු පුහුනුව හා දැනුම ගැන හිතමින් ඒක කරන්න පුලුවන් බවයි. මොන තරම් “අසාමාන්‍ය” හා “අසාම්ප්‍රදායික” සේ සැලකුනු පිතිකරන රටාවක් තිබුනත් ජයසූරිය මහතාත් ලොව අනෙක් සියලු සාර්ථක පිතිකරුවන් සේ ම මූලික ක්‍රිකට් ව්‍යාකරනයක් අනුගමනය කලා. පිත්ත අල්ලාගැනීම, මූලික වසයෙන් පැත්තකට හැරී නියැලෙන ක්‍රීඩාවක් හැටියට පිතිහරඹයට අයත් තාක්ශනය, පා මෙහෙයුම, කල් මැනීම ආදිය ඒ වියරනයට අයිතියි. ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා කරන, නරඹන සංස්කෘතියක වැඩෙන දරුවකුට අන්‍යයන් ක්‍රීඩා කරනු නැරඹීමෙන් හා පසු ව ක්‍රීඩාවේ යෙදෙන අතර පුහුනුකරුවන්ගේ මාර්ගයෙන් මේ දැනුම ලැබෙනවා. ජාතික කන්ඩායමක සාමාජිකත්වය ලැබෙන්නේ මේ මාර්ගයෙහි නිවැරදි ව යන කෙනෙකුට විතරයි. කිසියම් අවස්ථාවක පිතිකරනයේ අඩාල වීමක්, අසාර්ථක කාලපරිච්ඡේදයක් උදා වුව හොත් අනිත් හැමෝම වගේ ජයසූරිය මහතාත් කරන්න ඇත්තේ බොහෝ ම පරීක්ශාවෙන් තමුන්ගේ තාක්ශනික අඩුපාඩු හදාගැනීමත් නිතර වරදින තැන් ගැන වඩාත් කල්පනාකාරී වීමත් තමයි. මෙවැනි ඇතැම් අංශ පිරිපහසු කොට නිවැරදි කරගන්න පුහුනුකරුවන්ගේ උපදෙස්, නිරීක්ශන හා මගපෙන්වීම ද ලබාගැනීම වැදගත්. ක්‍රීඩාවේ දී ජයසූරිය මහතාගේ දීර්ඝ කාලීන සාර්ථකත්වයට හේතු වුනේ මේ විද්‍යාත්මක ප්‍රවිශ්ටය ඔහුගේ අසමසම ප්‍රතිභාව සමග එක් වූ නිසා බව නිගමනය කිරීම අසාධාරන නැහැ.
පිත්ත නිවැරදි ව අල්ලාගැනීම හා පැත්තට හැරී ක්‍රීඩා කිරීම පිලිබඳ තාක්ශනය පිතිකරනයේ පදනම වන සේ ම ක්‍රිකට් විස්තර විචාරයේ පදනම භාශාව බව කීම වරදක් නෙමෙයි. ක්‍රිකට් පිටියේ සිදු වන දෑ පිලිබඳ විස්තරයක් සහ විචාරාත්මක මැදිහත් වීමක් කරන්න විචාරකයාට වාහනය වෙන්නේ භාශාව. පිටියේ සිදු වන යමක් වචනයට නඟා අසන්නාට ද වැටහෙන වියරනයකින් සන්නිවේදනය කල නොහැකි විස්තර විචාරකයා සමාන කල හැක්කේ පිත්තේ මහත පැත්තෙන් අල්ලාගෙන මිට බිම අනිමින් යෝකර් පන්දුවකින් ආරක්ශා වෙන්න හදන පිතිකරුවෙකුටයි. නමුත් පිතිකරන තාක්ශනය සේ ම භාශාවක වියරනය හා ශෛලිය ද උගත හැකි යි. පලමු ව පිත්ත අල්ලාගත යුත්තේ කුමන පැත්තෙන් ද යන්නත් පිත්ත රැගෙන පන්දුව එන විට රැඳී සිටිය යුතු ඉරියවුව කුමක් ද යන්නත් උගත් විට එතරම් හාස්‍යජනක තත්වයකට පත් නො වී පන්දුවකට පහරක් එල්ල කරන්න හැකියාව ලැබෙනවා. ඉන් පසු විවිධ පන්දුවලට ඒවායේ එකෙලිය හා දිගුම අනුව (line and length) විවිධ වූ පහරවල් එල්ල කල හැකි බව ඉගෙන ගන්න පුලුවන්.
උක්ත ආඛ්‍යාත පද සම්බන්ධය පිලිබඳ මූලික රීති උගත්/හඳුනාගත් පුද්ගලයකුට භාශාවකින් වැඩ ගන්නත් එවැනි ඊලඟ පියවරක් තියෙනවා. වාක් කෝශය, එහෙමත් නැත්නම් තමුන් දන්නා, භාවිතයට ගන්නා වචන ප්‍රමානය ඉහල දමාගැනීම. මේකෙන් ඒ ඒ අවස්ථාවට ගැලපෙන අන්දමට විවිධ ස්වරූපයේ කියුම් නිපදවාගැනීමේ හැකියාව ලැබෙනවා. ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයා ඒ වැඩේ කරන්නේ අනිත් අය ක්‍රීඩා කරනු නැරඹීමෙන් හා ගුරුවරයකුගේ/පුහුනුකරුවකුගේ මගපෙන්වීම ලැබීමෙන්. බස උගන්නා තැනැත්තාටත් ඒක ම කරන්න පුලුවන්. ක්‍රිකට් විස්තර විචාරය සම්බන්ධයෙන් නම් වෙනත් විචාරකයින් කතා කරන අන්දම ශ්‍රවනය කිරීම වැදගත් බව මගේ අනුමානය යි. එමගින් ක්‍රිකට් විචාරයට අයිති පද මාලාව සහ බහුල ව භාවිත වෙන යෙදුම් ආදිය දැනගන්න ලැබෙනවා. වැඩිවැඩියෙන් බස භාවිතය හා කතාවට සවන් දීම මගින් අවස්ථාවට උචිත පරිදි පහසුවෙන් වාක්‍ය ගොඩනඟාගන්න හැකියාවක් ලැබෙනවා.
සනත් ජයසූරිය මහතා දැනට ජාත්‍යන්තර විචාරක කුටියේ සිට කරන විචාර සසඳන්න පුලුවන් වෙන්නෙ පිත්ත අල්ලන පැත්ත හරි හැටි නොදන්නා පුද්ගලයෙක් ජාතික ක්‍රිකට් කන්ඩායමේ ආරම්භක පිතිකරු බවට පත් වූ විට සිදු විය හැකි දෙයට යි. මේ ගැන ඇති තරම් නිදසුන් sanath jayasuriya commentary වැනි ගූගල් සෙවුමකින් දැන් සොයාගත හැකි යි. පිත්ත අල්ලන්නත් විවිධ පහරවල් ගහන්නත් පුහුනුව ලැබීමේ හොඳ ම ක්‍රමය ක්‍රීඩාවේ යෙදීම බව ඇත්ත වුනත් ජාතික ටෙස්ට් කන්ඩායමේ ආරම්භක පිතිකරුවකු බවට පත් වූ පසු එය ඉගෙන ගැනීම හොඳම ක්‍රමය නොවන බවට විවාදයක් නෑ. එවැන්නකට ඉඩක් ලැබේ ය කියා හිතන්නත් අමාරුයි. ඒවා ඊට පහල වෙනත් තැන්වලින් පුහුනු වී පැමිනිය යුතු යි.
භාශාවේ පැටලිලි සහගත තැන් ඉගෙනගන්න ගුරුවරයකුගේ සහාය ගැනීමේ වරදක් නැහැ. ජයසූරිය මහතා වැනි බලවත් පුද්ගලයකුට ලොව සිටින හොඳම ගුරුවරයකු සොයාගැනීමට අවශ්‍ය සබඳතාත් මුදලුත් තියෙනවා. ඒ වගේ ම ඉවසිලිවන්ත ව අනිත් අය කතා කරනු, විස්තර විචාරයේ යෙදෙනු ශ්‍රවනය කිරීමෙන් අන් සියල්ලට ම වඩා හොඳ ප්‍රතිඵල ගන්න පුලුවන්. ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ යෙදෙන විට වගේ ම මෙහි දීත් පලමු ව කුඩා තැනකින් පටන්ගැනීම නරකක් නෙමෙයි. මුලින් තරමක් කෙටි වේලාවක් කතා කල හැකි T20 තරග හෝ එක්දින තරග එහෙමත් නැත්නම් ශ්‍රී ලංකා ගුවන් විදුලියේ දේශීය විස්තර විචාරවලට සම්බන්ධ වී අත්දැකීම් ලබාගැනීම වඩාත් නුවනට හුරුයි නේද? අනිත් අතට ඉතින් සනත් ජයසූරිය වැනි ප්‍රවීනයෙකුට ක්‍රීඩාව සමග සම්බන්ධ ව ඉන්නත්, මුදල් උපයන්නත් ජාත්‍යන්තර විස්තර විචාරකයෙක් ම වෙන්න අවශ්‍ය නැහැ කියලත් මට හිතෙනවා.
ටෙස්ට් ක්‍රිකට් තරග නරඹන ජනකාය යනු ලොව වටා සිටින ඉතා ම ප්‍රවීන ක්‍රීඩා ලෝලීන්, විශේශඥයින් හා ක්‍රීඩකයින්ගෙන් සමන්විත විශේශ ප්‍රේක්ශක කොට්ඨාසයක් බව මගේ හැඟීම යි. ටෙස්ට් ක්‍රිකට් තරගයක් නැරඹීම යනු ආහ්ලාදජනක, විවික්ත-විවේකී හා කාව්‍යමය පවා වූ අත්දැකීමක් බව කීවොත් ඉන් අදහස් වෙන්නේ මොකක්ද කියලා ටෙස්ට් ක්‍රිකට් ලෝලීන් දන්නවා. පසුබිමින් ඇහෙන විස්තර කථනය ඒ අත්දැකීම පෝශනය ද විචිත්‍ර ද කිරීමට දායක විය යුතු යි. ක්‍රිකට් විස්තර විචාරය එම ප්‍රේක්ශක සමූහයාගේ වින්දන ශක්තියට කරන අපහාසයක් නොවිය යුතු බව ද මට හිතෙනවා.